Werken met boekenverzamelaars
Twee Boekenverzamelaars vertellen in dichtvorm over hun verslaving. Met hen mag ik al ruim een jaar optrekken als opruimcoach. Het doel is dat de boeken minder ruimte in gaan nemen en er weer leefruimte ontstaat. Dat er weer gekookt kan worden in de keuken en gedoucht in de douche. Ook een paadje rondom het bed zou handig zijn. Als kers op de taart kunnen er misschien wel weer gasten ontvangen worden! Inmiddels gaan er meer boeken richting kringloop dan dat er gekocht worden. Ook financieel erg fijn natuurlijk!
Vast onderdeel van de opruimsessies zijn de oefeningen vanuit het ‘Werkboek bij Problematisch verzamelen’ (Fournier en Korteweg). Door inzicht in het gedrag te ontwikkelen, zullen de verzamelaars in de toekomst meer grip krijgen op hun situatie.
GEDICHT:
Boekenverslaving
‘Wij mogen graag
zoals u mogelijk
kunt weten
de wereld intrekken
met z’n tweeën
en vermaken ons dan best
Zo hier en daar in ons land
staan een aantal boekenzaken
Wij zijn beiden van boekenverkoop bezeten
Het ander deel van het land, ach
die laten wij, bij wijze van spreken, links liggen
U vindt ons alleen daar, waar die boekenzaken zijn gehuisvest.
Die zaken hebben aan ons een stel hele goede klanten
Wij kopen hun boekenwinkels zo goed als leeg
Onze woonruimte lijkt steeds meer op een boekenmuseum
Toch zei ik nog steeds “Oh wat leuk” wanneer ik een boekje kreeg!’
Anoniem
|
Eerst opruimen en dan gaan leven!
Mijn eigen werkelijkheid was erg klein, vervuild maar vertrouwd, het ging allemaal best zo.
De echte wereld klopte op een gegeven moment toch aan en het was duidelijk dat mijn werkelijkheid niet meer met de waarheid door een deur kon.
Hulp gezocht en gekregen vanuit vele, soms onverwachte, hoeken waaronder Tanja. Zij leidde mij door mijn rotzooi heen en samen pakten we elke ruimte een voor een aan. In een paar weken was het huis redelijk opgeruimd.
Ik had het voordeel dat er nieuwe spullen konden komen en met hulp van vrienden en Tanja heb ik nu een zo goed als nieuw huis. Opruimen is een ding. Het volhouden is een tweede. Hierbij hielp Tanja mij ook met de volgende stappen: naar buiten. Nieuwe activiteiten zoeken, volhouden, leef je eigen leven.
Vakantie, vrijwilligerswerk, je eigen beslissingen begrijpen en niet bang zijn voor een terugval.
Bedankt,
Bas, 51 jaar
Mijn eigen werkelijkheid was erg klein, vervuild maar vertrouwd, het ging allemaal best zo.
De echte wereld klopte op een gegeven moment toch aan en het was duidelijk dat mijn werkelijkheid niet meer met de waarheid door een deur kon.
Hulp gezocht en gekregen vanuit vele, soms onverwachte, hoeken waaronder Tanja. Zij leidde mij door mijn rotzooi heen en samen pakten we elke ruimte een voor een aan. In een paar weken was het huis redelijk opgeruimd.
Ik had het voordeel dat er nieuwe spullen konden komen en met hulp van vrienden en Tanja heb ik nu een zo goed als nieuw huis. Opruimen is een ding. Het volhouden is een tweede. Hierbij hielp Tanja mij ook met de volgende stappen: naar buiten. Nieuwe activiteiten zoeken, volhouden, leef je eigen leven.
Vakantie, vrijwilligerswerk, je eigen beslissingen begrijpen en niet bang zijn voor een terugval.
Bedankt,
Bas, 51 jaar
Ik kom uit een soort Pippi Langkous-gezin
‘De ruzies tussen mijn partner en mij gingen 9 van de 10 keer over rommel. Hij is heel netjes en gestructureerd en komt uit een traditioneel gezin. Ik ben een chaotische sloddervos en kom uit een soort Pippi Langkousgezin. Onze maatstaven voor opgeruimd en schoon lagen (en liggen nog steeds wel) ver bij elkaar vandaan. Dat leidde te vaak tot hevige discussies. Hij zag het huishouden en alles daaromheen (tot mijn ergernis) als mijn verantwoordelijkheid. Het voelde of ik er alleen voor stond.
Na onze verhuizing met 3 jonge kinderen lukte het mij niet om alles zó te organiseren dat het goed werkbaar was in huis. Met als gevolg: stapels knutselwerkjes en tekeningen van de kinderen, de post die daar ergens tussen lag (toch?), rondslingerend speelgoed, hoopjes kleding her en der; te klein, kapot of… nou ja, er moest iets mee. De strijkplank met nog op te vouwen of op te bergen wasgoed als vast onderdeel van ons meubilair, een aanrecht vol afwas… Ga zo maar door. En dan nog niet eens te spreken over de niet uitgepakte verhuisdozen die nog ergens stof stonden te vergaren. ’s Avonds als de kinderen in bed lagen was ik vaak moe. Opruimen? Morgen weer een dag…
‘De ruzies tussen mijn partner en mij gingen 9 van de 10 keer over rommel. Hij is heel netjes en gestructureerd en komt uit een traditioneel gezin. Ik ben een chaotische sloddervos en kom uit een soort Pippi Langkousgezin. Onze maatstaven voor opgeruimd en schoon lagen (en liggen nog steeds wel) ver bij elkaar vandaan. Dat leidde te vaak tot hevige discussies. Hij zag het huishouden en alles daaromheen (tot mijn ergernis) als mijn verantwoordelijkheid. Het voelde of ik er alleen voor stond.
Na onze verhuizing met 3 jonge kinderen lukte het mij niet om alles zó te organiseren dat het goed werkbaar was in huis. Met als gevolg: stapels knutselwerkjes en tekeningen van de kinderen, de post die daar ergens tussen lag (toch?), rondslingerend speelgoed, hoopjes kleding her en der; te klein, kapot of… nou ja, er moest iets mee. De strijkplank met nog op te vouwen of op te bergen wasgoed als vast onderdeel van ons meubilair, een aanrecht vol afwas… Ga zo maar door. En dan nog niet eens te spreken over de niet uitgepakte verhuisdozen die nog ergens stof stonden te vergaren. ’s Avonds als de kinderen in bed lagen was ik vaak moe. Opruimen? Morgen weer een dag…
Opruimchallenge met Ellen
Na de intake aan huis brak Corona uit. Samen opruimen zat er voorlopig niet in. Gelukkig kon ik met deze klant heel goed via de telefoon aan de slag. Iedere week hebben we twee keer een uur met elkaar gebeld en Ellen is zelf aan de slag gegaan. Ik laat haar graag aan het woord:
Ellen: ‘Op zich was de stap om hulp te zoeken wat betreft mijn verzameldrang voor mij niet groot omdat ik het zelf graag wilde en dus ook niet overtuigd hoefde te worden door anderen. Toen het moment dichterbij kwam dat we zouden beginnen, kwam er toch wat gezonde spanning bij mij. Nog voordat onze eerste afspraak was, kwam de corona-crisis om de hoek kijken. Ik baalde want ik dacht: nu heb ik alsnog voor langere tijd geen hulp bij het opruimen en uitzoeken van mijn spullen. Maar gelukkig konden we het traject telefonisch beginnen en ik moet zeggen dat dat erg goed gaat.’
Lees meer
Na de intake aan huis brak Corona uit. Samen opruimen zat er voorlopig niet in. Gelukkig kon ik met deze klant heel goed via de telefoon aan de slag. Iedere week hebben we twee keer een uur met elkaar gebeld en Ellen is zelf aan de slag gegaan. Ik laat haar graag aan het woord:
Ellen: ‘Op zich was de stap om hulp te zoeken wat betreft mijn verzameldrang voor mij niet groot omdat ik het zelf graag wilde en dus ook niet overtuigd hoefde te worden door anderen. Toen het moment dichterbij kwam dat we zouden beginnen, kwam er toch wat gezonde spanning bij mij. Nog voordat onze eerste afspraak was, kwam de corona-crisis om de hoek kijken. Ik baalde want ik dacht: nu heb ik alsnog voor langere tijd geen hulp bij het opruimen en uitzoeken van mijn spullen. Maar gelukkig konden we het traject telefonisch beginnen en ik moet zeggen dat dat erg goed gaat.’
Lees meer
